*note that the text is macronized, though the excerpt here does not show it.

​

“Ignem in tabernaculo habeo,” respondet pater, “quod animal sacrificavi. Rogavi Ba’al auxilium ferre. Rogavi terram et pecuniam. Rogavi Ba’al Romam delere. Veni.”

 

Ad patrem ambulo ut cum eo loquar, sed pater non loquitur. Subito me capit, et timeo. Patrem video, et ignem video. Pater insanus videtur. Captus sum, et timeo. Pater me tollit ad ignem, et hoc non intellego. Flere volo, sed viri non flent. Effugere volo, sed - hic est pater meus! Quid pater agit?!

 

“Mori nolo!” clamo. “Sacrificari nolo! Animal non sum! Pater! Quid agis?! Pater, te amo! Audi me! Pater, filius tuus sum et miles bonus sum!”

 

Sed pater non respondet. Pater tollit me ad ignem et clamat, “Ba’al! Ecce filius meus, puer meus, Hannibal! Hannibal fortis est, miles est, cotidie se exercet in Romanis delendis! Hannibal paratus est! Fer auxilium ad nos! Romani sunt nobis odio!”

 

Patre loquente, nunc fleo et clamo et territus sum. Nescio quid pater agat. Nescio an[1] pater me sacrificet. Insanus videtur, et patrem non intellego.

 

Tum, “Hannibal!” clamat pater. “Romani mali sunt! Romani animalia sunt! Romani delendi sunt! Dic hoc!”

 

“Sunt!” clamo, territus. Clamo ad ignem, ad patrem, ad deos. “Romani sunt mihi odio! Roma est mihi odio! Romani Punicos vicerunt! Romani animalia sunt! Roma delenda sunt! Roma est mihi odio!”

 

[1] An: whether